به گزارش بورس نیوز، از خرداد ماه امسال شاهد شکلگیری دو دور اعتراض اعضا صنف کامیوندارهای ایرانی بودهایم که دور دوم آن حدود دو هفته است آغاز شده و هنوز در برخی از نقاط کشور ادامه دارد؛ اعتراضات صنفی که البته مورد سوء استفادههای سیاسی هم قرار گرفته است ولی خواستههای اصلی آن را میتوان در دو موضوع جستجو کرد: افزایش قیمت قطعات خودروها به خصوص لاستیک و همچنین پایین بودن نرخ کرایهها و نحوه محاسبه آن. به اعتقاد اعضا صنف کامیوندارها دولت باید اقدامات جدی برای ترمیم نرخ کرایههای آنها و همچنین نحوه محاسبه آن صورت دهد و روش حساب و کتاب کرایه را براساس تن بر کیلومتر در نظر بگیرد و از سوی دیگر هم خدمات و تجهیزات مورد نیاز کامیونداران را با قیمتهای مناسب در اختیار آنها قرار دهد که در راس آنها قیمت لاستیک قرار دارد. در ماههای گذشته که اعتراضات کامیونداران کلید خورده است، البته دولت گامهایی را انجام داده و اقداماتی صورت گرفته است ولی واقعیت این است که این فعالیتها متناسب با اعتراضات و خواستههای کامیوندارها نبوده است؛ اگر چه که دولت وعده داده است که به زودی قیمت کرایهها براساس تن- کیلومتر اصلاح میشود و هم اکنون هم امکانی فراهم آورده است تا لاستیک مورد نیاز کامیونداران با قیمت مناسب در اختیار آنها قرار گیرد.
مشکل صنعت تولید لاستیک چیست؟
براساس آمارهای انجمن صنفی صنعت تایرایران در حال حاضر ظرفيت اسمی كارخانههای تایرسازی کشور 400 هزار تن در سال است که در30 سايز توليد (لاستيك سبک، سنگين و كشاورزی) را صورت میدهند اما سهم تولید لاستیکهای سبک در مقایسه با لاستیکها سبک بسیار ناچیز است و عملا میتوان گفت که تولید لاستیک سنگین که مورد استفاده کامیوندارها و... است، به سمت صفر میل میکند.
به گفته دبیر انجمن واردکنندگان لاستیک خودروی ایران سید محمد میرعابدینی در حال حاضر سهم تولید کنندگان داخلی از تامین لاستیک مورد نیاز کشور 250 هزار تن است در شرایطی که نیاز داخلی کشور سالانه 400 هزار تن است که با ظرفیت اسمی تولید لاستیک در کشور برابری میکند اما باتوجه به اینکه تولید با ظرفیت حدود 150 هزار تن فاصله دارد ما با کمبود تولید و اجبار در واردات رو به رو هستیم.
به گفته دبیر انجمن واردکنندگان لاستیک خودروی ایران؛ سالانه ۱۵۰ هزار تن لاستیک به کشور وارد میشود که حدود ۳۰ درصد آن قاچاق و اغلب مربوط به لاستیک اتوبوس و کامیون است. ۴۰ درصد لاستیکهای سواری کشور و حدود ۸۰ درصد از لاستیکهای اتوبوسی و کامیونی رادیال از طریق واردات تامین میشود.
به گفته وی، تمامی تایرهای صنعتی، راهسازی، معدنی و کشاورزی نیز از طریق واردات تامین میشود. او گفته براساس آمار اعلامی گمرک، در هر یک از سالهای ۹۴ و ۹۵ حدود ۱۰۸ هزار تن و در سال ۹۶ حدود ۱۲۶ هزار تن لاستیک وارد کشور شده و به طور حتم مابقی نیاز هم از طریق قاچاق وارد کشور شده است.
البته سعید تقوایی رییس مرکز تحقیقات صنایع لاستیک ایران مهمترین چالشهای صنعت تایر کشور معتقد است واردات بی رویه، قاچاق تایر به کشور، جاماندگی برخی شرکتهای تولید کننده تایر از فناوریهای روز دنیا و همچنین عدم ارزیابی درست از کیفیت تایرهای وارداتی در برخی آزمایشگاههای تخمین کیفیت مهم ترین چالشهای صنعت تولید لاستیک در کشور است.
لاستیکهایی که گران شد
از ابتدای امسال افزایش قیمت ارز از یک سو و همچنین افزایش تعرفه واردات لاستیک از ۳۲ درصد به ۴۰ درصد برای سواری و از ۲۰ درصد به ۲۶ درصد برای ماشینهای سنگین باعث رشد و جهش قیمت انواع لاستیکها در اندازههای مختلف از جمله قیمت لاستیک ماشینهای سنگین شد تا جایی که قیمت یک جفت لاستیک حتی در مقطعی به حدود 6 میلیون تومان هم رسید. البته در هفتههای گذشته دولت با واردات لاستیک ماشین سنگین و همچنین کاهش تعرفههای واردات از 26 به 5 درصد تلاش کرده است تا قیمتها را هم بشکند که تا حدودی هم موفق بوده است و با افت 800 تا یک میلیون تومانی قیمت لاستیکهای سنگین در بازار رو به رو بودهایم. البته به اعتقاد کارشناسان اقداماتی که صورت گرفته است مسکن وار بوده و دولت برای تولید لاستیکهای سنگین با کیفیت در واحدهای تولیدی باید اقداماتی جدی انجام دهد.
صنعت تولید تایر در ایران قدمتی 60 ساله دارد و در سال 1337 برای اولین بار با سرمایه گذاری یک شرکت آمریکایی در ایران راه اندازی شده است و در طول این 6 دهه حدود 10 کارخانه در نقاط مختلف کشور برای تولید تایر راه اندازی شده است ولی به روز نبودن تکنولوژی و دانش فنی در نهایت باعث شده است که ما با کمبود تولید داخلی رو به رو باشیم و اعتراضات ماههای گذشته کامیونداران و چالشهایی که برای حمل و نقل انواع کالاها در کشور پیش آمده است نشان داد که دولت باید هر چه زودتر گامهایی را در جهت اجرایی شدن وعدههایش به کامیونداران در کوتاه مدت و حل مشکل صنعت تایر در بلند مدت بردارد.