به گزارش بورس نیوز، هادی حق شناس درباره شروع تحریم علیه ایران در آبان ماه اظهار کرد: آبان، ماه پایان یافتن مهلت امریکا برای اعمال تحریم علیه ایران است اما به نظر میرسد تمام تحریمهای یکجانبه این کشور علیه ایران اعمال شده است. به عبارت سادهتر، ایران در بخش نفت، پتروشیمی، معاملات بانکی و مالی تحریم است و 13 آبان تنها یک نماد و تاریخ رسمی درباره تحریمهاست.
وی ادامه داد: پس از این تاریخ اقتصاد ایران دو رخداد مهم را انتظار میکشد. رخداد اول این است که همگان به این نتیجه میرسند که تحریم علیه اقتصاد ایران پیشتر اعمال شده و تحریم جدید چیزی بیشتر از تحریمهای کنونی ندارد. هرچند ممکن است امریکاییها فهرستی از اشخاص حقیقی و حقوقی را اعلام کنند و آنها در فهرست تحریم بگنجانند اما کالا و خدمتی نیست که امریکاییها تحریم نکرده باشند و بخواهند پس از 13 آبان ماه آن را در دایره تحریمها قرار دهند.
این تحلیلگر اقتصادی افزود: رخداد دوم این است که اروپاییها حمایتهای مالی و اقتصادی از برجام را آغاز میکنند. آنها تاکنون به طرز فوق العاده ای از برجام به طور سیاسی حمایت کردهاند اما 13 آبان تاریخی است که آنها باید حمایت اقتصادی و مالی شان را هم نشان دهند. این حمایت اقتصادی ومالی شامل خرید نفت از ایران و پرداخت پول آن از سوی خریداران به ایران است تا کالاهای مورد نیاز ایران از این محل تامین شود. این مهم اگر از سوی اروپاییها عملی شود، دو پیامد مثبت را برای اقتصاد ایران به همراه خواهد داشت. اول اینکه خرید نفت ایران تضمین میشود و دوم، بخشی از نیازهای ارزی ایران به طور رسمی از دلار به یورو تغییر میکند. این امید وجود دارد که این دو با وفاداری اروپاییها به برجام رخ دهد. از سوی دیگر با فهم این مسئله که تحریمهای جدیدی اعمال نمیشود، بسیاری از آثار تحریمی موجود در اقتصاد ایران از بین خواهد رفت.
حق شناس گفت: اکنون سوال این است که چه امیدی به اتحادیه اروپا در حمایت مالی و اقتصادیاش از برجام وجود دارد؟ حمایت اروپا از ایران اولا به خاطر منافع خود و ثانیا به خاطر ایران و برجام است. برجام تنها قاعده و تفاهم بینالمللی نیست که ترامپ از آن خارج شده است. خروج از معاهداتی مثل پاریس و تفاهم نامه منع استفاده از موشکهای میان برد هسته ای نیز از جمله عهدشکنیهای ترامپ است. اگر اروپاییها در موضوع ایران در مقابل ترامپ قرار نگیرند، ممکن است بسیاری دیگر از معاهدات و تفاهم نامههای بینالمللی نیز مثل برجام مورد بیاعتنایی امریکا قرار بگیرد و این در میانمدت و بلندمدت به نفع اتحادیه اروپا نیست. بنابراین اروپا تلاش میکند با حفظ مواضع گذشته اش در مورد برجام و تشدید آن از پیشروی بیشتر امریکا در این قاره جلوگیری کند.