به گزارش بورسنیوز، سهامداران بازارسرمایه طی دو روز گذشته شاهد یک اتفاق امیدوارکننده بودند و آنهم غیبت حقوقیها از صفهای فروش بوده و این حقیقیها هستند که در اغلب سهمها صفنشین هستند و همین موضوع دلیلی مهم بر ارزندگی سهمها در قیمتهای فعلی است بنابراین این امر، نکتهای مثبت و امیدوارکنندهای بوده، زیرا این غیبت حقوقیها بدون دلیل نیست.
بر همین اساس، غیبت حقوقیها در جبهه فروشی که داغ سنگینی بر بازار نهاده بوده، اینبار این غیبتها باعث پرنشدن حجم مبنای سهمها بوده و شاید همین موضوع، یک آرامش قبل از طوفان باشد، زیرا قیمتها به ظن این نویسنده، به نقطه کف رسیده و سقوط بیش از این، بهمعنای عنان از دست دادن بازار بوده اما؛ این رفتار حقوقیها، رشد را در پس ابر سیاه ماههای گذشته بازار در بر خواهد داشت.
این نوع نگرش حقوقیها، بذر امیدی را در دل کارشناسان نهاده که بازار بازمیگردد و روزهای آینده را از سیاهی که قرمز تابلو نقاشی کرده بود، به سبزی روزهای خوشی بازار بازمیگردد؛ البته نباید از این موضوع غافل شد که بازار دنبال یک دلیل مهم اقتصادی برای بازگشت است و این پشتوانه شاید "افزایش سرمایه"، "تزریق یک درصد از منابع صندوق توسعه ملی" یا حتی یک تکیهگاه سیاسی و همینطور رفتار اعتمادساز از بزرگان بازار "نهادقانونگذار و متولیان" محکم باشد.
از سوی دیگر، خروج از صفنشینی حقوقیها بهمعنای حمایت آنها نبوده و بعضی از حقوقیها کماکان در ریزش و سرخی بازار شریک اصلی ریزشهایی هستند که به زور به حقیقیها تحمیل شد و این حقوقیها بودند که با لباس میش، در این بازار اموال مردم را به کام درندگان بازار فرستادند بنابراین این خروج از صفنشینی هم در نگاه نخست به نفع خود حقوقیها بوده و سپس بازار.
همچنان باید به این نکته نیز اشاره داشت که گزارشهای ۶ ماهه و البته آهنگ تند صدور مجوز افزایشسرمایهها که بیمهابا باردیگر به بازار تزریق میشود نیز نشانههایی دیگر از تلاش برای بازگشت بازار بوده که در آن صورت، بازار برای سهامداران حقوقی تا حدودی حکم بازاراولیه را پیدا میکند و دست آنها را در فروش باز میگذارد و از همین رو هم جذابتر خواهد بود؛ بنابراین باید تاکید داشت که سهامداران حقیقی که این روزها رَنج رِنج دیدهاند ۲ روز دیگر دندان روی جگر گذاشته و صفنشینی را رها کنند، زیرا شاید از فردا یا معاملات هفته آینده، اینبار باید دنبال صفهای خرید بدوند تا جایی در سهمهایی داشته باشند که با هزار امید، خروج داشتهاند.
وقت آن رسیده که از شاعر مرحوم سهراب سپهری وام بگیریم که "چشمها را بايد شست جور ديگر بايد ديد" و بهجای این نوع صفنشینی، فقط به مسیر رودخانه پُر امید بورس نگاه کرد.