فرصتی برای جوان‌سازی صنعت پیر

به گزارش بورس‌نیوز، با شهری شدن جوامع و نیاز به انتقال آب در مسافت‌های طولانی و همچنین هدایت فاضلاب به مسیر‌های دورتر از شهر استفاده از انواع لوله بیشتر شده است.

 استفاده از لوله‌هایی با سایز‌های مختلف با توجه به حجم آب، هزینه، حمل‌ونقل و موارد دیگر است که باید با دقت در انتخاب همراه گردد. لوله‌هایی که بتوانند در شهر‌های بزرگ هدایت آب و فاضلاب را در حجم بالا انجام دهند و از طرفی در منازل و ساختمان‌ها با حجم کم انتقال سریع‌تری داشته باشند.

 برای هر پروژه آب و فاضلاب یک لوله مناسب وجود دارد. زیرساخت‌های کهنه و قدیمی (پیری زیرساخت‌ها) یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها در دنیای آب و فاضلاب است. در پروژه‌های بلندمدت مانند تعویض لوله، که طول عمر آن می‌تواند بیش از ١٠٠ سال باشد، انتخاب مواد مناسب بسیار مهم است. متداول‌ترین مواد برای ساخت لوله‌ها و اتصالات اصلی آب عبارت‌اند از، فلز (چدن، چدن نشکن، فولاد و...) لوله‌های سفالی و بتنی (رس سفالی، بتن مسلح و سیمان آزبست) و پلاستیک (PVC، HDPE و فایبرگلاس).

لوله‌های چدن نشکن

در حال حاضر بیش از ۶٠٠ شهر با دستگاه‌های چدنی با قدمت ١٠٠ ساله و بیش از ٢٠ شهر از لوله‌هایی با عمر ١۵٠ سال از لوله‌های چدن استفاده می‌کنند. چدن بسیار شکننده است و حرکات زمین و عبور خودرو‌های سنگین مانند کامیون‌ها طول عمر لوله‌های چدنی را کاهش می‌دهند. همچنین یخ‌زدگی و انبساط آب، بیشترین آسیب را به شبکه‌های آب‌رسانی چدنی وارد می‌کنند. چکش‌پذیری، مقاومت در برابر خوردگی و قابلیت جوشکاری، وزن کمتر و مقاومت حدوداً دو برابری نسبت به چدن موجب جایگزینی لوله‌های چدنی با لوله‌های چدنی نشکن شده است، که تا حد زیادی معایب آن را پوشش می‌دهد. انعطاف‌پذیری، استحکام و شکنندگی کمتر لوله چدن نشکن نسبت به چدن بیشتر است؛ بنابراین چدن نشکن می‌تواند شوک‌های ناشی از ضربه و ارتعاشات را بهتر کنترل کند و کمتر در معرض شکست در شرایط انجماد قرار بگیرد.

لوله چدن نشکن باوجود استحکام، در برابر فرسایش ناشی از اسید‌ها دچار خوردگی می‌شوند. برای مقابله با این مشکل، قسمت داخلی لوله‌ها را با پوششی از ملات سیمان می‌پوشانند. می‌توان برای مقاومت خارجی در برابر خوردگی از محافظ‌های پلی‌اتیلن (تماس کمتر لوله با خاک) استفاده کرد. لوله‌های چدنی دارای بیشترین عمر مفید در بین تمام محصولات موجود در بازار هستند. چدن نشکن مستحکم و بادوام است. لوله‌ای مناسب برای فشار وارده طی سال‌های متمادی است. نصب آن بسیار آسان و ایمن است.

 مزایای زیست‌محیطی چدن نشکن:

١. از بازیافت فلزات و آهن‌قراضه ساخته می‌شوند.

٢. از ٩۵ درصد محتوای بازیافتی تولیدشده و ١٠٠ درصد قابلیت بازیافت دارد.

٣. استفاده بلندمدت از آن برای سلامت افراد خطری ندارد.

۴. با استفاده از لوله‌های چدن نشکن تا ٣٨ درصد در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌شود که این صرفه‌جویی منجر به کاهش انتشار دی‌اکسید کربن می‌شود.

۵. این لوله‌ها مواد شیمیایی مضر به آب آشامیدنی نمی‌افزایند.

لوله‌های فولادی

این لوله‌ها از لوله‌های چدن نشکن هزینه بیشتری دارند. همچنین در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی مقاوم، سبک و محکم هستند. لوله‌های فولادی سابقه طولانی در ایالات‌متحده دارد و به دلیل مقاومت عالی در برابر فشار‌های داخلی و خارجی، بسیار شناخته‌شده است. از لوله‌های فولادی با قطر زیاد، اغلب برای کاربرد‌های آب و فاضلاب استفاده می‌شود. مانند سایر لوله‌های فلزی، فولاد هم مستعد خوردگی است، بنابراین هنگام استفاده در شبکه‌های آب با پوشش آسفالت پوشانده می‌شود تا در برابر آب‌اسیدی محافظت شود. لوله‌های فولادی معمولاً ترک نمی‌خورند و زیر بار‌های غیرطبیعی، به‌جای شکستن خم می‌شوند. لوله‌های فولادی را می‌توان با جوش دادن به یکدیگر متصل کرد. مشکل اساسی این لوله‌ها حساسیت نسبت به دما است. بااین‌حال، به دلیل مقاومت بیشتر آن‌ها امکان ساخت لوله‌هایی به قطر بیشتر در این لوله‌ها بیشتر است.

لوله‌های سفالی لعاب‌دار

لوله‌های سفالی لعاب‌دار یا سرامیکی قدیمی‌ترین نوع لوله‌های فاضلاب و آب‌رسانی در طول تاریخ هستند (۶٠٠٠ سال پیش در بین‌النهرین). از ابتدا، لوله‌های سفالی برای مصارف فاضلاب مورداستفاده قرار می‌گرفتند که هنوز هم در بعضی نقاط فعال هستند. برای اطمینان از خرد نشدن و نشکستن و نشت نکردن، لوله‌های سفالی به دیواره‌های ضخیم طراحی و ساخته می‌شدند.

این امر منجر به وزن زیاد در هر فوت خط لوله شده که برای جلوگیری از هزینه‌های حمل‌ونقل، نیاز به تولید محلی بود. مواد ساخت لوله‌های سفالی خاک رس، آب و چند ماده آلی تشکیل‌شده که به طبیعت آسیبی نمی‌رساند. با محصور کردن آن در بتن، مقاومت مضاعف در برابر فشار‌های وارده ایجاد می‌شود. لوله‌های سفالی لعاب‌دار در محیط‌های بسیار خورنده، حتی در حضور گاز‌های فاضلاب و مواد شیمیایی حلال، کارایی دارند. تنها ماده شیمیایی شناخته‌شده مؤثر بر این لوله‌ها، اسید هیدروفلوئوریک است، که به‌احتمال‌زیاد در فاضلاب‌های بهداشتی وجود ندارد. بسیاری از کارخانه‌های آبجوسازی به دلیل مقاومت در برابر خوردگی و تغییرات دمایی مورداستفاده قرار می‌گیرند. لوله‌های سفالی لعاب‌دار بر اساس مقاومت در برابر خوردگی و طول عمر ارزش‌گذاری می‌شوند. بااین‌حال، این لوله‌ها محدودیت‌هایی نیز دارند، طول لوله‌ها نمی‌تواند بیشتر از ١٠ فوت باشد و نسبت به حرکت شتابدار آب ضعیف هستند.

لوله‌های بتنی

بتن که یکی از متداول‌ترین مصالح ساختمانی در جهان است. این نوع لوله‌ها در درجه اول برای آب آشامیدنی استفاده می‌شود. بتن ازنظر فشاری نسبتاً قوی است، اما ازنظر کشش ضعیف است. بنابراین، فشار به این خط لوله‌ها باعث ایجاد خم در بخش یا تمام لوله می‌شود، مگر اینکه لوله با شبکه فولادی تقویت شود. خصوصیات گفته‌شده و مقاومت ایجادشده به‌وسیله فولاد، آن را برای خطوط لوله انتقال آب با قطر بزرگ و فاضلاب‌ها ایدئال می‌کند. لوله بتن‌آرمه می‌تواند به قطر ٢٠ فوت باشد. لوله‌های بتن‌آرمه برای اولین بار در اوایل قرن ٢٠ در ایالات‌متحده ساخته شد. لوله‌های بتنی، قوی، سنگین و دارای عمر طولانی (بالای ١٠٠ سال) هستند. مقاومت این سیستم لوله‌کشی، ٨۵ درصد به مقاومت خود لوله و ١۵ درصد به پوشش خاک اطراف لوله بستگی دارد، که آن را به یک کاندیدای مناسب برای محیط‌های کم ارتفاع و باتلاقی تبدیل می‌کند. مزیت این لوله‌ها دوام، قدرت، طول عمر و جریان بسیار عالی به دلیل سطح صاف است.

منبع: تحلیل بازار سرمایه

• بیشتر بخوانید:

فرصتی برای جوان‌سازی صنعت پیر