دلیل سفر پوتین به کره شمالی چه بود؟ / نقشه جدید پوتین برای تقویت نفوذ جهانی

به گزارش بورس‌نیوز به نقل از گاردین؛ بازدید‌های ولادیمیر پوتین از کره شمالی و ویتنام در هفته گذشته نگرانی‌های بسیاری را در میان قدرت‌های غربی برانگیخت، که بدون شک این هدف او بود.
 رئیس‌جمهور روسیه مایل است نشان دهد که علی‌رغم محکومیت گسترده به دلیل تهاجم غیرقانونی و تمام‌عیار به اوکراین و تحریم‌ها و انزوای دیپلماتیک پس از آن، او همچنان از حمایت بین‌المللی برخوردار است و می‌تواند هزینه حمایت از کی‌یف را برای مخالفانش افزایش دهد.

اگر کسی در مورد جهانی شدن مسئله جنگ در اوکراین تردید داشت، این بازدید‌ها به‌طور قاطع تاثیر تقریباً جهانی آن را ثابت کردند. پوتین و کیم جونگ-اون، یک پیمان دفاعی متقابل امضا کردند که هر کشور را متعهد می‌کند در صورت حمله، با "تمام امکانات موجود" به دیگری کمک نظامی کند. این پیمان تقویت چشمگیری برای رژیم منزوی کیم – و برای تلاش‌های پوتین با همکاری چین برای ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی ضد دموکراتیک و ضد غربی – محسوب می‌شود.

این توافق مستقیماً با حمایت گذشته روسیه از تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل که هدفشان مهار برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره شمالی بود، تناقض دارد. بدتر از آن، پوتین پیشنهاد داد که روسیه ممکن است مستقیماً کره شمالی را تسلیح کند، با وجود اینکه کیم به‌طور مرتب کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده را به نابودی اتمی تهدید می‌کند.

پوتین این پیشنهاد‌های تسلیحاتی را به ارسال تسلیحات غربی به اوکراین و به‌ویژه تصمیم اخیر دولت بایدن برای اجازه استفاده از موشک‌های دوربردتر توسط کی‌یف برای هدف قرار دادن نقاطی در داخل روسیه مرتبط کرد. معامله‌ای که پوتین، اگرچه انکار می‌کند، اما از کره شمالی در ازای آن به تامین گلوله‌های توپخانه و موشک‌های بالستیک برای استفاده علیه اوکراین ادامه می‌دهد.

همان‌طور که همیشه، پوتین ادعا می‌کند که در واکنش به اقدامات تحریک‌آمیز غرب عمل می‌کند، در حالی که در واقع، این او است که اوضاع را تشدید می‌کند. واکنش به پیمان با کره شمالی، کره جنوبی اعلام کرد که ممکن است امتناع قبلی خود از ارسال تسلیحات به اوکراین را بازنگری کند. این نیز اعتراضات شدید روسیه را به همراه داشت. با این حال، هیچ شکی نیست که مسئولیت اصلی این چرخه مخرب بر عهده کشوری است که معتقد است تجاوز به خاک یک کشور مستقل، مجاز است.

سفر‌های پوتین نشان از نوعی ناامیدی دارد

 این اقدامات ممکن است نتیجه معکوس داشته باشند. کیم شخصیت غیرقابل پیش‌بینی است که ممکن است به قول خود وفا نکند - یا حتی عقل خود را از دست بدهد. نمی‌توان سناریویی را نادیده گرفت که در آن روسیه درگیر یک رویارویی غیرمنتظره شود. نیازمندی مسکو نشان‌دهنده ضعف‌های بنیادی و ساختاری بیشتر است؛ و سپس باید تأثیرات منطقه‌ای را در نظر گرفت.
ایالات متحده، ژاپن و کره جنوبی سال گذشته توافق کردند که همکاری‌های امنیتی و دفاعی خود را عمیق‌تر کنند و ماه آینده نیز یک نشست پیگیری در حاشیه اجلاس ناتو در واشنگتن برگزار خواهد شد. این ائتلاف سه‌جانبه درباره تهدید فزاینده چین است، اما همچنین درباره کره شمالی نیز می‌باشد. اگر این سه کشور، با حمایت کشور‌هایی مانند استرالیا و بریتانیا، تصمیم به گسترش حضور نظامی دفاعی منطقه‌ای خود بگیرند، ممکن است پکن حق داشته باشد پوتین را سرزنش کند.

چنین نتیجه‌ای می‌تواند به همکاری راهبردی "بدون محدودیت" بین مسکو و پکن که برای پوتین بسیار حیاتی است، فشار بیاورد. شی جین‌پینگ، همتای چینی او، به سختی او را برای آلوده کردن حوزه آسیای شرقی با پیامد‌های مسموم بحران اوکراین، تشویق خواهد کرد. به همین ترتیب، تلاش‌های متظاهرانه پوتین برای جلب رضایت ویتنام ممکن است با استقبال خوبی در پکن مواجه نشود، زیرا چین با رهبری دوستانه با آمریکا در هانوی مشکلات خاص خود را دارد، از جمله اختلافات سرزمینی.

این تحولات بار دیگر نیاز فوری به پایان دادن به بحران اوکراین با پیامد‌های منفی فراگیر آن را برجسته می‌کند. یک نفر – همان کسی که آن را آغاز کرد – می‌تواند امروز آن را متوقف کند اگر بخواهد. با امتناع از انجام این کار، پوتین بی‌پروا و بی‌نهایت بی‌ملاحظه بار دیگر ثابت کرد که دشمن عمومی شماره یک جهان است.

پایان مطلب