هیمکو؛ مکمل برنامه صادراتی زنجیره معدن تا فولاد

به گزارش بورس نیوز، در حال حاضر بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از قیمت تمام شده کالا‌های وارداتی در دنیا به هزینه حمل برمی گردد. تفاوت این هزینه به فاصله تا مقصد و همچنین نوع حمل کالا برمی‌گردد. البته تحریم‌های غرب علیه ایران هزینه‌های حمل بار را حداقل ده درصد بیشتر کرده است. به همین دلیل توسعه ناوگان حمل‌ونقل برای کاهش هزینه‌های سربار اهمیت بالایی دارد.

در حال حاضر یکی دیگر از مهمترین چالش‌های صنعت حمل و نقل در ایران فرسودگی ناوگان، کمبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل دریایی، ریلی و… است. همچنین با توجه به اینکه بخش عمده‌ی صادرات ایران در سال‌های گذشته محصولات معدنی و فرآورده‌های نفتی است موضوع توسعه‌ی زیرساخت‌های تخلیه و بارگیری فله اهمیت بالایی دارد و به عنوان یکی از حلقه‌های توسعه‌ی صادرات مطرح است.

سالانه بیش از ۱۰ میلیارد تن بار فله در سراسر جهان حمل می‌شود. از این رو می‌توان ادعا کرد که حمل و نقل بار فله بخش مهمی از چرخه صنعت و اقتصاد جهانی است. به همین دلیل بسیاری از کشور‌ها سرمایه‌گذاری گسترده‌ای روی این بخش داشته اند.

بار فله به دو دسته خشک و مایع تقسیم می‌شود؛ بار فله خشک شامل موادی مانند زغال سنگ و سنگ معدن، محصولات کشاورزی و… است. مایعات فله شامل موادی مانند نفت، بنزین و مواد شیمیایی می‌شود. برای هر دو نوع بار فله در ایران صادرات وجود دارد. به همین دلیل متناسب با ظرفیت صادراتی در کشور باید زیرساخت‌های حمل و نقلی وجود داشته باشد.

چالش‌های صنعت حمل‌ونقل در شرایط کنونی حمل‌ونقل ریلی به دلیل هزینه پایین و استهلاک کم برای حمل و نقل فله در مسافت‌های طولانی گزینه خوبی است.

حمل و نقل با کامیون برای حمل و نقل مواد معدنی در مسافت‌های کوتاه‌تر یا حمل‌ونقل به مکان‌های دورافتاده که زیرساخت ریلی ندارد گزینه خوبی است؛ بنابراین حمل‌ونقل جاده‌ای ریلی یک روش حمل بار فله انعطاف‌پذیر، مقرون به صرفه و در دسترس است.

حمل‌ونقل ریلی بار فله یک روش حمل‌ونقل ایمن، مقرون به صرفه است و می‌تواند هزینه‌ی حمل را تا ۴۰درصد کاهش دهد. این امر به دلیل مصرف سوخت کمتر و هزینه‌های عملیاتی پایین‌تر در مقایسه با حمل‌ونقل جاده‌ای است.

از طرف دیگر حمل‌ونقل دریایی برای حمل بار‌های فله در مسافت‌های طولانی مقرون به صرفه است. اما در ایران مشکلات ناشی از تحریم‌ها، نبود ناوگان کشتیرانی کافی و مناسب و همچنین زیرساخت‌های ضعیف بندری باعث شده تاکنون ظرفیت‌های حمل‌ونقل داخلی شکوفا نشود. در حالی‌که در دهه‌های قبل ایران بزرگترین ناوگان دریایی را در اختیار داشته و در صادرات مواد نفتی پیشرو بوده است.