تکرار چرخه ناکارآمد اقتصاد در بودجه ۱۴۰۴؟

پیمان مولوی، کارشناس اقتصادی در گفتگو با بورس‌نیوز مطرح کرد: سیاست انبساطی به معنای افزایش هزینه‌کرد دولت در اقتصاد است و همچنین انبساطی بودن سیاست پولی نیز مبحثی جداگانه شمرده می‌شود. در حال حاضر به لحاظ سیاست پولی، تقریبا به صورت انقباضی عمل می‌شود که البته در شرایط فعلی به دلیل کنترل تورم، لازم و صحیح است. نرخ بهره حقیقی درحال نزدیک شدن به صفر است که به کنترل تورم کمک خواهد کرد. اتفاقات مرتبط با ریسک جنگ می‌توانند بانک مرکزی را به سمتی ببرند که ذی نفعان اقتصادی آن را مجبور به عدول از این سیاست کنند.

وی افزود: مبحث بودجه به کسری‌هایی که وجود دارد مرتبط است. کسری بودجه عملیاتی به رقم هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان رسیده که عدد کمی نیست. صدا و سیما و خروجی نامطلوب آن، بنیاد‌ها و بخش‌های زائدی که تحت بودجه دولت پول دریافت می‌کنند باید از تحت لوای بودجه دولت خارج شوند تا از بار این بودجه کم شود که متاسفانه این اتفاق هیچ گاه نخواهد افتاد.

مولوی ادامه داد: فشار این اتفاقات بر دوش کسری بودجه خواهد بود. بودجه امسال به لحاظ محتوایی با سال‌های گذشته تفاوتی ندارد، چراکه بسیاری از منابع و مصارف به صورت حسابداری همسو می‌شوند و به میزان فروش نفت مرتبط است. نرخ فروش نفت در حال حاضر با توجه به شرایط فعلی ایران در حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار بشکه است که بیشتر با آن به شکل غیررسمی و با تخفیف به فروش می‌رود وشرایط سیاسی و جنگ منطقه‌ای بر این فروش و درآمد اثرگذار است.

وی یادآور شد: در این زمان سیاست کنترل نقدینگی بانک مرکزی تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ممکن است در این سیاست عدول شود. با عدول از این سیاست شاهد تورم خواهیم بود که چرخه کسری بودجه را افزایش خواهد داد. این یک چرخه ناکارآمد در اقتصاد است که به طور مداوم ادامه پیدا میکند و تا زمانی که تورم کنترل نشود، همه این موارد تداوم خواهند یافت و بازار‌ها نیز دچار مشکل می‌شوند.

مولوی بیان کرد: یکی از عواملی که بازار سرمایه را دچار مشکل کرده، اثر تورم و افزایش قیمت دلار بر بنگاه‌ها است که چرخه‌های عملیاتی و حاشیه سود آن‌ها را فارغ از اقتصاد غیرآزاد و غیررقابتی و ارز دو نرخی دچار چالش کرده است.

وی اشاره کرد: بودجه سال جاری با بودجه‌های سال‌های پیشین به لحاظ مدیریتی تفاوتی ندارد. صنایع به آینده روشن احتیاج دارند. در شرایط فعلی عدم اطمینان بسیار پررنگ است و خروجی عدم اطمینان، عدم سرمایه گذاری و خروج سرمایه خواهد بود.