قیمت پایه محصولات زنجیره فولاد ابلاغ شد
به گزارش بورسنیوز، بورس کالای ایران به تازگی طی ابلاغیهای جدید، نحوه محاسبه قیمت پایه محصولات زنجیره فولاد را بهطور رسمی اعلام کرده است. این ابلاغیه بهعنوان یک گام مهم در جهت شفافسازی و ساماندهی بازار فولاد کشور تلقی میشود و با توجه به تغییرات اخیر در شرایط اقتصادی و نیازهای متغیر بازار، به نظر میرسد که اجرای این ضوابط بتواند تأثیرات مثبتی بر روند معاملات داشته باشد.
طبق اطلاعات ارائه شده در این ابلاغیه، مبنای تعیین قیمت پایه محصولات زنجیره فولاد، در نظر گرفتن بازه مثبت و منفی ۳ درصد نسبت به قیمت پایه قبلی محصول همان عرضهکننده خواهد بود. این روش مبتنی بر نسبت معامله به عرضه است که میتواند به ایجاد یک تعادل بهتر میان عرضه و تقاضا کمک کند. این نوع محاسبات، علاوه بر ایجاد شفافیت، میتواند به کاهش نوسانات قیمتی که در سالهای گذشته بازار فولاد را تحت تأثیر قرار داده بود، کمک کند.
علاوه بر این، حداکثر قیمت پایه هر محصول از زنجیره فولاد با توجه به نسبتی از آخرین قیمت کشف شده میلگرد تعیین خواهد شد. این ضرایب برای محصولات مختلف زنجیره فولاد به تفکیک اعلام شده است: کنسانتره سنگ آهن با ضریب ۱۶.۷ درصد، گندله سنگ آهن با ضریب ۲۲.۳ درصد، آهن اسفنجی با ضریب ۵۲.۷ درصد، شمش با ضریب ۸۸.۲ درصد و تیرآهن، نبشی و ناودانی نیز با ضریب ۱۰۳ درصد مشخص شدهاند. این تقسیمبندیها نشاندهنده اهمیت هر یک از این محصولات در زنجیره تولید فولاد و تأثیر آنها بر قیمت نهایی کالاها است.
بیشتر بخوانید: ارزش بیش از ۲۸ هزار میلیارد تومانی معاملات بورس کالا
از سوی دیگر، در صورت عدم عرضه محصولات توسط عرضهکنندگان، قیمت پایه هفته بعد کمترین قیمت پایه برای عرضهکننده لحاظ خواهد شد. این موضوع میتواند به حفظ انگیزه عرضهکنندگان برای شرکت در معاملات کمک کرده و از انحصارگری جلوگیری کند.
در زمینه عیار مرجع محصولات، مشخص شده است که عیار مرجع برای کنسانتره سنگ آهن ۶۶ درصد، برای گندله سنگ آهن ۶۵ درصد و برای آهن اسفنجی با MD معادل ۹۱ درصد تعیین گردیده است. این معیارها نه تنها به دقت محاسبه قیمتها کمک میکند بلکه میتواند به بهبود کیفیت محصولات نیز منجر شود.
تحلیلگران بازار معتقدند که این ابلاغیه میتواند نقش بسزایی در تنظیم بازار فولاد ایفا کند و پیشبینی میشود که با اجرای صحیح این ضوابط، شفافیت بیشتری در معاملات ایجاد خواهد شد. همچنین، بهنظر میرسد که با افزایش رقابت میان عرضهکنندگان و کاهش نوسانات قیمتی، بازار فولاد ایران قادر خواهد بود تا به پایداری بیشتری دست یابد.
در نهایت، انتظار میرود که این تغییرات نه تنها به نفع تولیدکنندگان بلکه به نفع مصرفکنندگان نیز باشد و موجب افزایش بهرهوری در صنعت فولاد کشور گردد. با توجه به جایگاه کلیدی فولاد در اقتصاد ایران و تأثیر آن بر صنایع مختلف مانند ساختوساز و خودروسازی، پیادهسازی چنین سیاستهایی میتواند افقهای جدیدی را برای رشد و توسعه این صنعت فراهم آورد.
به نقل از مهر
پایان مطلب