FATF جادوگری نخواهد کرد!

به گزارش بورس‌نیوز، «گروه ویژه اقدام مالی پول‌شویی» FATF یا Financial Action Task Force، یک دستورالعمل ۴۰ ماده‌ای با جنبه‌های مبارزه با پولشویی است که این روزها در سن ۳۶ سالگی خود به سر می‌برد. این نهاد از ابتدا به عنوان یک سازمان بین‌المللی و بین دولتی در میان ۷ کشور صنعتی در پاریس تشکیل شد. در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۲، به فعالیت‌های مبارزه با تأمین مالی تروریسم پیوست و موضوع تأمین مالی فعالیت‌های اشاعه نیز به مأموریت این مجموعه افزوده شد. هم‌اکنون ۱۹۴ کشور جهان تحت پوشش این کنوانسیون قرار دارند.

کشور ما، با وجود مبارزات تاریخی و ماندگار خود با گروه‌های تکفیری و تروریستی در منطقه حساس غرب آسیا و هزینه‌های بالایی که پرداخت کرده است، به خاطر چالش‌های مربوط به تعریف تروریسم با قدرت‌های غربی، از معدود کشورهایی است که در لیست سیاه FATF قرار دارد. ایران ۳۸ بند از ۴۰ بند این معاهده را پذیرفته و به آن عمل می‌کند، اما به دلیل تفسیر و تعریفی که از موضوع تروریسم داریم، نسبت به تعریف کشورهای غربی، همچنان این کنوانسیون را به طور کامل نپذیرفته و با آن چالش دارد.

با اجازه مقام معظم رهبری، دولت چهاردهم این فرصت را یافته است که لوایح پالرمو و CFT را در مجمع تشخیص مصلحت نظام مورد بررسی مجدد قرار دهد. این مجمع به صورت تخصصی و بدون حاشیه به دنبال بررسی دوباره این دو لایحه باقی‌مانده از چهار لایحه دولت دوازدهم و مجلس دهم است تا شاید این دو لایحه از بلاتکلیفی خارج شود. مهم است بدانیم که پروسه الحاق کشورمان به FATF طولانی است و به سادگی در زمان کوتاهی انجام نخواهد شد و FATF معجزه‌ای برای ما نخواهد بود!

عضویت ۳۸ کشور از جمله ایالات متحده و رژیم صهیونیستی به عنوان اعضای قضائی، در کنار دو سازمان کمیسیون اروپا و شورای همکاری خلیج فارس به عنوان سازمان‌های منطقه‌ای، ضوابطی را ایجاد کرده است که عضویت هر کشوری باید با اجماع کامل به تصویب برسد. این موضوع به ویژه با وجود حضور ایالات متحده و رژیم صهیونیستی برای ایران چالش‌ساز خواهد بود. همان‌طور که در ماجرای برجام مشاهده کردیم، علی رغم لغو تحریم‌های سازمان ملل، وجود تحریم‌های یک جانبه آمریکا مانع از کاهش فشار تحریم‌ها بر کشورمان شده است. 

برخی بر این باورند که پیوستن به FATF ممکن است مشکلات ما را حل نکند، اما دست کم فشار بر کشورهای دوست و شرقی کمتر خواهد شد و آنها می‌توانند با ریسک کمتری به تجارت با کشورمان بپردازند. ظرفیتی که در میان کشورهای همسایه، پیمان شانگهای، اعضای بریکس و کشورهای اوراسیا وجود دارد، اما به دلیل پذیرش FATF توسط آنها، شرکت‌های خصوصی این کشورها با چالش‌های جدی در همکاری اقتصادی با ایران مواجه‌اند. 

با نگاهی کلان و دوراندیشانه، قابل قبول است که بسیاری از مشکلات ما با بهبود مدیریت‌ها و استفاده از ظرفیت‌های داخلی قابل حل است. موضوع عملیاتی‌سازی FATF داخلی و مبارزه با پولشویی در کشور می‌تواند به افزایش شفافیت مالی در میان شرکت‌های داخلی، به ویژه برخی شرکت‌های شبه دولتی که از پرداخت شفاف مالیات خود گریزان هستند، کمک کند. به این ترتیب، می‌توان با ایجاد بسترهای اقتصادی مناسب، زمینه رشد و توسعه پایدار برای نسل‌های آینده کشور را فراهم کرد. 

واقعیت این است که اگر بتوانیم از تمام ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری در کشور بهره‌برداری کنیم و بهره‌وری شرکت‌های داخلی را افزایش دهیم، می‌توانیم جایگاه خود را در جهان تقویت کنیم و به گونه‌ای اقتصاد ایران را به وزنی برسانیم که در صورت نبود آن، دنیا دچار بحران شود. در این صورت، آمریکا به هیچ وجه نمی‌تواند کشور ما را از اقتصاد جهانی حذف کند یا نادیده بگیرد.

در نهایت، رفع فشارهای خارجی باید در دستور کار دولت و مسئولین قرار گیرد، اما مهم‌ترین عامل پیشرفت و توسعه کشور، توجه به ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی است که با داشتن حدود یک درصد جمعیت جهان، دست کم ۱۰ درصد از ذخایر طبیعی و خدادادی جهان را در اختیار دارد.

انتهای پیام/