پیش‌بینی تغییرات در کریدور نرخ بهره بین بانکی
به گزارش بورس‌نیوز، نرخ بهره بین‌بانکی، نرخی است که با توجه به شرایط اقتصادی کشور و به منظور اجرای سیاست‌های پولی توسط بانک مرکزی تعیین می‌شود. این نرخ به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سایر بازارها تأثیر دارد.
یکی از اصلی‌ترین مسائلی که بانک‌ها باید در پایان هر روز مد نظر قرار دهند، حفظ نقدینگی کافی برای پوشش برداشت‌های فوری از سوی سپرده‌گذاران و سایر ریسک‌هاست تا با کسری مواجه نشوند. در واقع، بانک‌ها موظف به نگهداری ذخیره‌ای به نام ذخیره اجباری برای حفظ نقدینگی می‌باشند.
اگر در پایان روز، بانکی با کسری مواجه شود، برای تراز کردن حساب‌ها از سایر بانک‌ها وام یا تسهیلات شبانه دریافت می‌کنند. این تسهیلات با نرخ سود مشخصی که توسط بانک مرکزی تعیین شده، ارائه می‌شود و به آن نرخ بهره بین‌بانکی اطلاق می‌گردد. مدت‌زمان این تسهیلات از یک شب تا حداکثر یک هفته متغیر است.
بازار بین‌بانکی بازاری است که برای مبادلات مالی بین بانک‌ها و مؤسسات اعتباری به منظور اجرای سیاست‌های پولی بانک مرکزی تشکیل شده است. این بازار دارای عمق و حجم معاملاتی بالایی است و با هدف کاهش اضافه برداشت بانک‌ها، استقراض آن‌ها از بانک مرکزی، و همچنین مدیریت نقدینگی در کشور و کنترل تورم ایجاد شده است.
این بازار دو کاربرد اصلی دارد: نخست، کمک به بانک مرکزی در اجرای سیاست‌های پولی و دوم، تأمین مالی بین بانک‌ها و مؤسسات اعتباری.
حجم بالای معاملات در این بازار تأثیر زیادی بر نرخ سود و سیاست‌های پولی دارد. نرخ سودی که بانک مرکزی به‌صورت هفتگی اعلام می‌کند، بر مبنای میانگین موزون روزانه تعیین می‌شود.
تفاوت نرخ بهره بین‌بانکی و عملیات ریپو در ایران این است که در حالی که نرخ بهره بین‌بانکی به‌طور عمده تحت عنوان عملیات ریپو شناخته می‌شود، این دو نرخ تفاوت‌های جزئی دارند. ریپو یا قرارداد بازخرید، به فروش اوراق‌قرضه با سررسید مشخص بین بانک‌ها گفته می‌شود که متعهد به بازخرید آن‌ها در تاریخ مقرر هستند.
نرخ بهره بانکی به نرخی اطلاق می‌شود که بانک‌ها برای سپرده‌ها یا تسهیلات خود تعیین می‌کنند و نرخ سود بین‌بانکی، نرخی است که بانک مرکزی برای تسهیلات شبانه میان بانک‌ها مشخص می‌کند. بانک‌ها به‌جای استقراض از بانک مرکزی، از سایر بانک‌ها تسهیلات می‌گیرند و هر دو نرخ تحت نظارت بانک مرکزی تعیین می‌شود.
بانک مرکزی با توجه به حجم نقدینگی و نرخ تورم، سیاست‌های انقباضی و انبساطی را اتخاذ می‌کند. در شرایطی که نقدینگی افزایش یابد و تورم بالا برود، بانک مرکزی با افزایش نرخ بهره به کنترل نقدینگی می‌پردازد.
همچنین در زمان رکود، با کاهش نرخ بهره و اجرای سیاست‌های انبساطی، به تزریق نقدینگی به جامعه و ایجاد رشد اقتصادی کمک می‌شود. بانک مرکزی برای کنترل خلق پول و رشد نقدینگی، نرخ بهره بین‌بانکی را تنظیم می‌کند.
محمد صادقی، کارشناس اقتصاد ایران، اظهار داشت که نرخ بهره بین‌بانکی به سقف کریدور خود رسیده است و شکاف بین نرخ سود بین‌بانکی و نرخ سود تأمین مالی در بازار آزاد به شدت افزایش یافته و انتظار می‌رود که سقف کریدور افزایش یابد.
وی تأکید کرد که این افزایش نشان‌دهنده سیاست‌های انقباضی بانک مرکزی برای مهار نقدینگی و کنترل تورم است. همچنین با افزایش نرخ بهره بین‌بانکی، هزینه تأمین نقدینگی برای بانک‌ها افزایش یافته و نرخ سود تسهیلات بانکی نیز بالا می‌رود.
در حال حاضر، کریدور نرخ بهره بین‌بانکی در محدوده ۲۳ تا ۲۴ درصد تعیین شده است، و با توجه به شرایط اقتصادی و نرخ تورم بالای ۳۰ درصد، احتمال تغییر در این کریدور وجود دارد. نرخ بهره حقیقی منفی می‌تواند موجب کاهش انگیزه برای پس‌انداز و افزایش تمایل به سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیرمولد شود، که نیازمند اصلاح سیاست‌های مالی و تغییر نرخ بهره اسمی توسط بانک مرکزی است.
انتهای پیام/
