وارسی راه حلهای پیش روی صنعت متانول
امیرعباس کریمزاده در گفتگو با بورس نیوز؛ در راستای بررسی چالشها و مصاعب در خصوص صنعت متانول بیان داشت:
باید در نظر داشته باشیم، در کشوری زندگی میکنیم که شرکتهای متانول ساز بسیاری را تأسیس شده و حتی حالا نیز بسیاری از آنها در دست احداث هستند. پیشبینی میشود در انتهای سال جاری حدود ۷ میلیون تن بر ظرفیت اسمی تولید متانول کشور افزوده شود.
برگ برنده متانول سازان در کاهش هزینه حمل است
کریمزاده در رابطه بیان کرد: به این دلیل که عرضه بیشتر شده؛ اما در داخل کشور استفاده از این محصول در زنجیرههای دیگر تولید وجود ندارد، باعث میشود عرضه مازاد به وجود آید و شرکتها مجبور به صادرات محصولات خود خواهند بود، نکته دیگری که وجود دارد این است که عوارض صادراتی که دولت وضع کرده است، باعث کاهش سود صادرات خواهد شد.
وی افزود: شرکتهای متانولی که بتوانند هزینه حمل کمتری را به وجود بیاورند، ممکن است برنده در صادرات با سود مناسبتر به نسبت رقبا باشند. به عقده من آینده این صنعت بهتر است زمانی رقم خورد که شرکتهای متانول سازی با طرحهایی که وجود دارد بر زنجیره پاییندستی گام بردارند. طرحهای همچون MTO و MPO که اگر این اقدام صورت گیرد، میتواند کمک شایانی به کاهش عرضه و جلوگیری از کاهش قیمت کند.
تقاضا در محصولات نهایی بهمراتب از محصولات ابتدایی است.
این کارشناس در خصوص دو طرح MTO و MPO تشریح کرد: این طرحها به طریقی میتوانند چالشها و مشکلات یاد شده را رفع کند، در وهله نخست، در این طرح عوارض صادراتی حذف شده است و دوم اینکه تقاضا محصولات الفین و پلیاتیلن در منطقه؛ بهمراتب بهتر است. کاربرد و مصرف پلیاتیلن در صنایع دیگر همچون خودرو، لوازمخانگی و ... بهوضوح قابلمشاهده است. پس میتوان گفت آینده این صنعت در مسیری خواهد بود که در زنجیرههای بعدی قابلاستفاده باشد. این موضوع برای متانول صدق نمیکند، حتی در کشورهایی همچون چین طرحهای قابلتوجهی برای در تولید متانول دارد؛ اما برای صنعت متانول در کشور ما مفیدترین عمل، حرکت به سمت طرحهای MTO و MPO خواهد بود؛ تا با جبران حاشیه سود، جایگاه این صنعت در منطقه حفظ شود.
وی در مورد کاهش تقاضا متانول در جهان گفت: این سناریوی محتملی است که بهواسطه برخی عوامل تقاضا متانول روندی کاهشی به خود بگیرد. در سال ۲۰۰۸ مقالاتی منتشر شد که منجر به ممنوعیت تولید بنزین از متانول شد. اما چین به دلیل جمعیت بسیار بیشتر، همچنان در این صنعت فعالیت خود را حفظ کرده است. اگر چین هم بخواهد در زمینه بازار خودروهایی که آلایندگی کمتری به محیطزیست وارد میکنند ورود جدی داشته و رتبه نخست را کسب کند، ممکن است در دهههای بعدی شاهد کاهش مصرف متانول باشیم.
وی درباره احتمال دامپینگ قیمتی از جانب شرکتها برای ورود به بازارهای خارجی عنوان کرد: در سالهای قبل همچون ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ که متانول سازان با توجه به اینکه نفت در بازه ۸۰ تا ۹۰ دلاری بوده، متانول حدود قیمتی ۶۰۰ دلار را تجربه کرده بود. اما با بهرهبرداری از طرحهایی در منطقه، به دنبال افزایش عرضه؛ شکنندگی قیمتی را شاهد بودیم. همچنین در مقطعی که بحث افزایش نرخ سوخت مطرح شد و بهتبع آن شایعه توقف برخی واحدها در میان آمد، این تنش به بازار وارد و باعث افزایش قیمت جهانی متانول شد.
وی در ادامه افزود: نکته بسیار مهمی که وجود دارد این است که علیرغم نرخ ۱۶ سنتای که برای نرخ خوراک این صنایع وضع شده است؛ تغییر نرخ تسعیر ارز باعث بهبود شرایط این شرکتها و خروج آنها از زیان احتمالی خواهد شد.