چرا کارگران باید از درآمد ناچیز خود مالیات بپردازند؟
به گزارش بورس‌نیوز، مالیات همواره موضوعی جنجالی بوده است. در سال‌های اخیر، سهم مزدبگیران از درآمدهای مالیاتی دولت به طور قابل توجهی افزایش یافته و به طور معمول بالای ۵۰ درصد رسیده است. در عین حال، در این شرایط دشوار اقتصادی، هنوز هم دلالان، نجومی‌بگیران و مالکان املاک چند صد میلیاردی از پرداخت مالیات سر باز می‌زنند.
طبق اطلاعات موجود در لایحه بودجه، مجموع درآمدهای مالیاتی دولت در سال آینده به ۱۹۶۴ هزار میلیارد تومان خواهد رسید که نسبت به سال گذشته ۴۴ درصد افزایش داشته است. در حالی که پیش‌بینی می‌شود رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۱۴۰۴ به ۳۵ درصد برسد (که تحقق آن خود جای سوال دارد). بنابراین، به نظر می‌رسد که سهم مالیات‌ها از اقتصاد در کاغذ بیشتر شده است. از کل درآمدهای مالیاتی، ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان مربوط به مالیات‌های مستقیم و مالیات بر کالاها و خدمات و ۲۶۴ هزار میلیارد تومان مربوط به مالیات بر واردات است. با این حال، مزدبگیران همچنان تحت فشار مالیاتی دولت قرار دارند و به نظر می‌رسد که قرار است بار عمده‌ای از ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان مالیات سال آینده بر دوش آنها باشد؛ حتی افرادی که زیر خط فقر هستند.
جزئیات مالیات بر حقوق سال آینده نشان می‌دهد که در جلسه عصر دوشنبه، ۱۶ آذرماه، نمایندگان مجلس شورا سقف معافیت حقوق کارکنان، شامل شاغلان دولت و بخش خصوصی، را در سال آینده ۲۴ میلیون تومان تعیین کرده‌اند. در اوایل آذرماه، «رحیم زارع» سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۱۴۰۴، توضیحاتی درباره آخرین مصوبات این کمیسیون ارائه داد و اعلام کرد که درآمد ماهانه تا سقف ۲۴ میلیون تومان معاف از مالیات است.
وی همچنین افزود که کمیسیون مصوب کرد که نرخ مالیات بر مجموع درآمد ماهیانه به این صورت تعیین شود: برای درآمدهای بین ۲۴ تا ۳۰ میلیون تومان، مالیات ۱۰ درصد، برای درآمدهای بین ۳۰ تا ۳۸ میلیون تومان ۱۵ درصد، برای درآمدهای بین ۳۸ تا ۵۰ میلیون تومان ۲۰ درصد، برای درآمدهای بین ۵۰ تا ۶۶ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ۲۵ درصد و برای درآمدهای بالاتر از ۶۶ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ۳۰ درصد مالیات اخذ خواهد شد.
به این ترتیب، هر مزدبگیری که سال آینده درآمدی بیشتر از ۲۴ میلیون تومان داشته باشد، باید به صورت پلکانی به دولت مالیات پرداخت کند. در حال حاضر، خط فقر با حداقلی‌ترین محاسبات، حدود ۴۰ میلیون تومان است و با توجه به افزایش نرخ دلار، این مقدار در سال آینده حداقل ۱۵ تا ۲۰ درصد بیشتر خواهد شد. بنابراین، اگر ۴۰ میلیون تومان را به عنوان معیار در نظر بگیریم، سال آینده مزدبگیرانی که درآمدشان تنها کمی بیشتر از نصف خط فقر (معادل ۰.۶ این شاخص) است، موظف به پرداخت مالیات خواهند بود. حبیب قاسمی، نماینده مجلس، در دفاع از سقف ۲۴ میلیون تومانی معافیت مالیاتی، اظهار داشت: «در بودجه ۱۴۰۴ به مسئله حمایت از اقشار کم‌درآمد و با درآمد پایین‌تر از ۲۴ میلیون تومان توجه ویژه‌ای شده است.»
نکته حائز اهمیت این است که این نماینده مجلس، سقف معافیت مالیاتی را با حداقل حقوق مقایسه کرده است، در حالی که معیار باید خط فقر باشد. نادر مرادی، فعال کارگری، در این خصوص گفت: سقف معافیت مالیاتی باید با خط فقر تناسب داشته باشد؛ مزدبگیران زیر خط فقر یا کسانی که در حدود خط فقر درآمد دارند، بایستی از پرداخت مالیات معاف باشند. وی همچنین به این نکته اشاره کرد که بخش عمده‌ای از مالیات‌های دولت از جیب مزدبگیران تأمین می‌شود و حتی بازنشستگان نیز در این بار مالی سهم دارند.
مالیات بر ارزش افزوده نیز به تقریباً همه کالاها و خدمات تعلق می‌گیرد و هر فردی که یک وعده غذا در رستوران بخورد، باید ۱۰ درصد هزینه بیشتری بابت مالیات بپردازد. همچنین، مالیات بر حقوق برای همه مزدبگیرانی که بیش از ۲۴ میلیون تومان حقوق می‌گیرند، اعمال می‌شود. در حالی که این سقف در سال جاری فقط ۱۲ میلیون تومان بوده، بار مالیاتی سنگینی بر دوش مزدبگیران به خصوص کارگران با حقوق ثابت تحمیل شده است.
سازمان امور مالیاتی هنوز به اجرای حکم صریح دیوان عدالت مبنی بر معافیت مالیاتی مزایای رفاهی و انگیزشی مزدبگیران تن نداده و از مزایایی که کارگران بابت شب‌کاری، اضافه‌کار، حق اولاد و پاداش تولید به دست می‌آورند، مالیات دریافت می‌کند. در حالی که کارگران از پرداخت مالیات معاف نیستند، نهادها و بنیادهایی از پرداخت مالیات معاف هستند. در نهایت، سازمان امور مالیاتی همچنان از اصلاح سامانه مالیاتی خود که می‌تواند مزایای رفاهی کارگران را از شمول مالیات خارج کند، امتناع می‌کند.
انتهای پیام/
