تحلیل‌های کلیدی از آینده بازار بورس

به گزارش بورس‌نیوز، سال گذشته یکی از پرچالش‌ترین دوره‌های اقتصادی ایران به شمار می‌آید. در این سال، بازار ارز و طلا شاهد افزایش‌های بی‌نظیری بود، اما بورس همچنان تحت تأثیر تورم قرار گرفت و نتوانست هم‌پای نرخ تورم پیش برود. شاخص کل به حدی پایین بود که سرمایه‌گذاران خرد دوباره از این بازار ناامید شدند.

عوامل مختلفی از جمله سیاست‌های پولی و مالی دولت، نوسانات نرخ بهره و مداخلات مکرر در بازار سرمایه، مانع از رشد معقول بورس شدند. کارشناسان به خروج نقدینگی از بازار سهام و هدایت آن به سمت بازارهای موازی هشدار داده بودند.

با آغاز سال جدید ۱۴۰۴، سوال اصلی این است که آیا بورس می‌تواند از رکود خارج شود یا همچنان در مسیر کاهش قرار دارد؟ برای تحلیل این موضوع، با سید فرهنگ حسینی، کارشناس ارشد بازار سرمایه، گفتگو کردیم.

عملکرد ضعیف بورس در مقایسه با سایر بازارها

سید فرهنگ حسینی گفت: بازار سرمایه در سال ۱۴۰۳ یکی از ضعیف‌ترین عملکردها را نسبت به سایر بازارهای دارایی داشته است. در حالی که سکه ۱۵۰ درصد، دلار ۱۰۰ درصد و نرخ بدون ریسک حدود ۳۰ درصد بازدهی داشته‌اند، بازده شاخص بورس حتی به ۲۵ درصد هم نرسید.

وی ادامه داد: یکی از معدود دوره‌هایی که بورس نتوانست به میزان رشد دلار بازدهی داشته باشد، سال ۱۴۰۳ بود. در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ بورس توانست با دلار همپای بازدهی داشته باشد.

دلایل رشد محدود بورس در نیمه دوم سال

حسینی توضیح داد: بورس تهران تا میانه‌های آبان روند نزولی داشت و عملاً بازدهی منفی ارائه داد، اما از آبان ماه روند صعودی آغاز شد و تا دی ماه به بالای ۲.۹ میلیون واحد رسید، هرچند نتوانست محدوده ۳ میلیون واحد را بشکند.

وی دو عامل اصلی برای این رشد را برشمرد: اول اینکه زمان پرداخت سود نقدی به ۴ ماه تغییر کرد و عمده سودها در آبان پرداخت شد که با سرمایه‌گذاری مجدد، تقاضا افزایش یافت. دوم اینکه دلار نیما پس از دو سال سرکوب قیمتی، به طور معقولی رشد کرد و نرخ فروش دلار شرکت‌ها افزایش یافت.

تأثیر رویدادهای کلان بر بازار سرمایه

حسینی به تحولات کلان اقتصادی و سیاسی اشاره کرد و گفت: سال ۱۴۰۳ یکی از پرحادثه‌ترین سال‌های اخیر بود و ما شاهد تحولات مختلفی در ایران، لبنان و سوریه بودیم.

وی همچنین به ناترازی‌های داخلی اشاره کرد که منجر به قطعی برق و گاز شد و این موضوع تولید در برخی صنایع، به ویژه گروه فولادی، را تحت تأثیر قرار داد.

ضعف بورس در رقابت با بازارهای موازی

حسینی تاکید کرد: در حالی که تورم و نرخ بهره بالا مانع رشد سرمایه‌گذاری شده است، تلاش برای تعدیل نرخ ارز یکی از دلایل محدودیت رشد بورس بود. ناترازی‌ها و عدم تأمین انرژی توسط دولت موجب شد که بورس حتی نتواند به بازدهی معقولی دست یابد و عملکرد آن یک چهارم بازدهی دلار بود.

وی افزود: تلاش برای تک نرخی‌سازی ارز عملاً شکست خورد و دولت نتوانست رانت‌های چند صد هزار میلیاردی را حذف کند.

عملکرد صنایع مختلف در بورس

در خصوص عملکرد صنایع، حسینی اظهار داشت: صنعت سیمان یکی از بهترین عملکردها را در بورس داشت. همچنین گروه‌های خرده‌فروشی و شیمیایی نیز با بازدهی ۴۰ تا ۶۵ درصدی مواجه بودند، اما هیچ‌کدام به نزدیکی بازده دلار نرسیدند.

چالش‌های پیش روی بورس در سال جدید

وی در پاسخ به این سوال که چه عواملی می‌توانند در رشد یا رکود بازار سرمایه در سال جدید موثر باشند، گفت: نرخ بهره بدون ریسک تقریباً برابر با نرخ تورم است و این موضوع انگیزه‌ها برای سرمایه‌گذاری را از بین برده است.

از سوی دیگر، ثابت ماندن قیمت دلار نگرانی‌هایی برای انتقال منافع و سود شرکت‌ها به بخش بازرگانی ایجاد کرده و سرمایه‌گذاران با احتیاط به روند آینده بازار سرمایه نگاه می‌کنند.

وی هشدار داد: ناترازی‌های انرژی در سال ۱۴۰۴ احتمالاً تشدید می‌شود و برخی صنایع، به‌ویژه آنهایی که با قطعی گسترده مواجه هستند، با کاهش شدید سودآوری روبه‌رو خواهند شد.

آینده بازار سرمایه در گرو اصلاحات اقتصادی

حسینی تصریح کرد: تا زمانی که نرخ ارز به طور معقولی اصلاح نشود، بورس به طور مداوم عملکرد ضعیف‌تری نسبت به بازارهای موازی خواهد داشت. در صورت اصلاح سیاست‌های اقتصادی، می‌توان امید به بهبود شاخص‌های بورس تهران و ورود نقدینگی به این بازار داشت.

وی تأکید کرد: در غیر این صورت، خروج سرمایه از بورس و ورود آن به بازارهای موازی، از جمله صندوق‌های طلا، ادامه خواهد یافت.

چالش‌های اصلی بازار سرمایه

حسینی درباره چالش‌های اصلی پیش روی بازار سرمایه گفت: دو نرخی بودن ارز، نرخ بهره بالا و ناترازی انرژی از مهم‌ترین مشکلات بورس هستند. همچنین ابهامات در سیاست‌های قیمت‌گذاری نهاده‌های تولید فشار زیادی بر صنایع وارد کرده است.

وی افزود: به دلیل سرکوب قیمت نهاده‌های انرژی در بخش خانگی، شاهد افزایش قیمت شدید آن برای بخش صنعت هستیم، به طوری که برخی هزینه‌های تولید در ایران از کشورهایی با مزیت انرژی بالاتر نیز بیشتر شده است.

انتهای پیام/