آیا بریکس میتواند نظم اقتصادی جهانی را بازتعریف کند؟
به گزارش بورسنیوز به نقل از visualcapitalist؛ حوزه بریکس (BRICS) در حال گسترش است و در سال گذشته پنج عضو جدید و هشت کشور شریک جدید به آن اضافه شدهاند.
اما این بلوک نوظهور ژئوپلیتیکی چگونه در برابر رهبران کنونی قدرت اقتصادی و سیاسی جهان قرار میگیرد؟
این گزارش با استناد به دادههای صندوق بینالمللی پول (IMF) نشان میدهد که سهم ترکیبی اقتصادهای بریکس و جی۷ از اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۵ چگونه خواهد بود. دادهها بر اساس تولید ناخالص داخلی اسمی (GDP) به دلار فعلی آمریکا محاسبه شده و ارقام گرد شدهاند.
بریکس در برابر جی۷؛ سهم از اقتصاد جهانی
بلوک بریکس (BRICS+)، که اکنون شامل ۱۰ کشور عضو است، حدود ۲۹ درصد از اقتصاد جهانی را در سال ۲۰۲۵ به خود اختصاص خواهد داد. با این حال، جی۷ همچنان بلوک غالب اقتصادی است.
بریکس چیست؟
عبارت بریکس در ابتدا بهعنوان راهی برای اشاره به فرصتهای سرمایهگذاری در اقتصادهای با رشد سریع در دهه ۲۰۰۰ مطرح شد. از آن زمان تاکنون، پنج عضو بنیانگذار (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) تلاش کردهاند تا بستری برای حمایت از یک جهان چندقطبی ایجاد کنند. آنها ایجاد نهادهای جهانی موازی با نهادهایی که عمدتاً توسط کشورهای جی۷ تأمین مالی میشوند، در اولویت قرار دادهاند.
ارز مشترک یا تجارت با ارزهای ملی؟
بحثهایی نیز در مورد ایجاد یک ارز مشترک برای تجارت بین کشورهای بریکس مطرح شده است تا وابستگی به دلار کاهش یابد. یکی از مزایای بزرگ این حرکت، دور زدن تحریمهای مالی است که هماکنون تجارت جهانی را برای دستکم دو کشور عضو بریکس (روسیه و ایران) محدود کرده است.
با این حال، ایجاد یک ارز مشترک برای بریکس به دلیل ساختارهای اقتصادی بسیار متفاوت کشورهای عضو بعید به نظر میرسد. از سوی دیگر، تجارت درونبلوک ممکن است بیشتر با ارزهای ملی انجام شود. برای مثال، هند قبلاً از ارز خود (روپیه) برای خرید نفت خام از امارات متحده عربی استفاده کرده است.
واکنشها به گسترش بریکس
دعوت از کشورهای جدید برای پیوستن به بریکس با واکنشهای مختلفی در عرصه بینالمللی همراه بوده است.
برخی کشورها از این فرصت استقبال کردهاند، از جمله امارات متحده عربی، ایران، مصر، اتیوپی و اخیراً اندونزی.
در مقابل، برخی کشورها با احتیاط بیشتری عمل کردهاند و ترجیح دادهاند بهجای عضویت کامل، بهعنوان یک "شریک" در این بلوک حضور داشته باشند. این احتیاط بیدلیل نیست. بهعنوان مثال، برخی کشورها مانند ویتنام به شدت به تجارت با ایالات متحده وابسته هستند و تمایلی به تحریک بزرگترین بازار صادراتی خود ندارند. یکی دیگر از متحدان کلیدی آمریکا، عربستان سعودی، دعوتنامهای برای پیوستن به بریکس دریافت کرده، اما هنوز پاسخی نداده است. در مقابل، خاویر میلی، رئیسجمهور جدید آرژانتین، صراحتاً پیوستن به بریکس را رد کرده و خواهان روابط نزدیکتر با ایالات متحده شده است.
پایان مطلب