به وقت بیداری عمو یادگار...
به گزارش بورس نیوز، بورس ما امروز هم سبز بود و این سبزی باعث شد خیلی از سیگنال فروشان محترم که در منفی های بازار در غار عزلت چپیده بودند، دوباره سروکله شان پیدا شود و سیگنال خرید بدهد. فقط مانده ایم چه حکمتی است که وقتی بورس مثبت است، هزاران ولی و قیم دارد؛ اما تا منفی می شود، یتیمی است که کاسه و کوزه تمام مشکلات اقتصادی را بر سرش می شکنند. البته حبابیون بزرگوار هنوز اظهار فضل نکرده اند و منتظریم تا ببینیم کی قلم به دست می شوند و باز نامه دلواپسی می نویسند...
افزایش نرخ، خبر تکراری هرروزه
لبنی ها رسما ۴۰ درصد گران کردند و به پیشواز حذف ارز دولتی رفتند. البته این افزایش نرخ ۴۰ درصدی بر مبنای تامین شیر خام ۴۱۵۰ تومانی است و با حذف ارز دولتی، شیر خام به ۷۵۰۰ تومان می رسد و لبنیات قیمت های بالاتری به خود خواهند دید. یادتان باشد امسال لبنی ها چند نوبت افزایش داده اند و این افزایش ۴۰ درصدی، نه اولین افزایش نرخ امسال است و نه آخرینش! لاستیک سازان هم که ناگهان ۵۰ درصد گران کردند و طبق معمول، دلالان شامه تیزتری داشتند و گویا تا خرخره خریده و انبار کرده اند! سایر محصولات هم امسال چند بار گرانی را تجربه کرده اند و افسوس که تنها چیزی که نه فقط بالا نمی رود، که هر روز هم کمتر می شود؛ قدرت خرید مردم است.
آسوده بخوابید که قلندر بیدار است
هر چند از گرانی ها گفتیم؛ ولی اصلا نگران نباشید که اهالی پاستور فکر همه جا را کرده اند و قرار شده به "یک/سوم" جمعیت کشور به مدت ۴ ماه، نفری ۱۰۰ هزار تومان اعانه بدهند! از حالا خیلی ها در حال برنامه ریزی هستند که با این ۱۰۰ هزار تومان کجا سرمایه گذاری کنند و چه چیزهایی بخرند؛ اما نکته مبهم قضیه، منابع تامین این حاتم بخشی آقایان است و امیدواریم از ریش مان نکنند تا به سبیل نداشته مان، بچسبانند!
پررویی بعضی شرکت ها در برابر مقررات ملاصدرا
و اما اتفاق عجیب پایانی اینکه گویا اهالی ملاصدرا حریف بعضی شرکت های بازار نشده اند و بعضی از سهم هایی که هفته هاست در صف فروش قفل شده، قصد تعیین بازارگردان ندارند. بهانه این دوستان هم این است که برای بازارگردانی باید حداقل ۵ میلیارد تومان هزینه کرد و سهامداران عمده یا خود شرکت ها، پول ندارند! سوال اینجاست که چطور آن موقع که هر روز صف خرید بود، سهامداران عمده یک دانه سهم عرضه نمی کردند و حالا هم که منفی شده، خود را کنار کشیده اند؟ اصلا با این نگرش، چرا وارد بورس شده اند؟ همان بیرون می ماندند و با اقوام یک شرکت تضامنی راه می انداختند بهتر نبود؟