"هیش کی مث مو نمی‌تونه شرکت مفت بخره"

به گزارش بورس‌نیوز، در گزارش چهارشنبه‌های داغ هفته گذشته به بررسی شرکت گروه توسعه هنر ایران (با نماد وهنر) پرداختیم. نگاهی اجمالی به فعالیت‌های این شرکت داشتیم و در انتهای گزارش، به روند معاملاتی این شرکت در ماه‌های گذشته اشاره کردیم. (بخوانید مقاله با چند راهکار ساده برای پول‌شویی، تسویه‌حساب‌های مالی غیرشفاف و مفت پول درآوردن در بورس) جهت یادآوری توجه شما را به بخش انتهایی این گزارش جلب می‌نمایم:

ورود هنرمندانه شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا به "وهنر":

در تاریخ ۱۴۰۲/۰۹/۱۹، (چند روز پیش) شرکت توسعه سرمایه گذاری کشاورزی توسکا (با نماد آتوس در بازار پایه)، در حرکتی منحصر به فرد تمام سهام کد‌های حقیقی و دو کد حقوقی را در قیمت‌های بیش از ۶۰۰ تومان می‌خرد.

به عبارتی خرید بیش از ۱۴۰ میلیون سهم ۶۲۰ تومانی توسط توسکا، از چند شخص حقیقی ساده لوح که وسوسه شدن و با سود کمتر از ۶۰ درصد در ۴ ماه، آنهم با تنها ۳۰ میلیارد تومان سود ناقابل، صورت پذیرفت.

۱- چرا این افراد خوشبخت و نوابغ مالی را معرفی نمی‌کنید تا مردم عادی هم روش‌های چگونه پول‌دار شدن و کسب سود‌های ۳۰ میلیارد تومانی را از آن‌ها بپرسند؟

۲- احیاناً، آیا این افراد، روابط نزدیکی که با مدیران شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا ندارند؟

۳- خدایی ناکرده، آیا این افراد، از رانت خبری و تصمیمات شرکت توسکا که مطلع بوده‌اند و زودتر سهم را خریده‌اند؟

۴- آیا خرید سهام توسط چند شخص حقیقی و فروش آن‌ها با سود بیش از ۳۰ میلیارد تومانی در کمتر از ۵ ماه، جای بررسی بیشتر توسط ناظرین همیشه در صحنه کشور را ندارد؟

۵- توجیه خرید سهام شرکتی در حوزه هنر، توسط شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی چیست؟

۶- چه کسانی برنده بازی و چه کسانی بازنده این بازی هستند؟

۷- چرا سهام‌داران درصدی در شرکت‌های کوچک می‌توانند به همین راحتی از سهم خارج شوند؟

۸- چرا بازار پایه را تعطیل نمی‌کنید؟ آیا منافعی در این بازار برای اشخاصی وجود دارد؟

سؤالاتی هم در خصوص اینکه اشخاص حقیقی خوشبختی که در مدتی کمتر از ۵ ماه، میلیارد‌ها تومان پول به جیب زدند پرسیده شد. بی تردید پرسش‌هایی هم در ذهن بسیاری از شما خوانندگان عزیز در خصوص چرایی خرید سهام شرکت توسعه هنر توسط شرکت توسعه سرمایه گذاری کشاورزی توسکا، آنهم با آن مبالغ بالا، به وجود آمد که احتمالا پاسخی برایش نیافتید.

اما فعالیت‌های شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا (با نماد وآتوس فعال در بازار پایه) چه ربطی به خرید سهام شرکتی فعال در حوزه هنر دارد؟ اساساً خرید گران‌قیمت سهام "وهنر"، بدون داشتن چشم‌انداز سودآوری و دارایی‌های قابل‌توجه، چه سودی برای سهام‌داران توسکا به همراه دارد؟ آیا افراد حقیقی سود برده از معاملات نماد وهنر، اطلاعات کافی از قصد توسکا برای تملیک بخشی از سهام این شرکت داشته‌اند؟

در چهارشنبه‌های داغ این هفته سعی داریم تا با معرفی بیشتر شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا، حرکات این شرکت را موشکافانه‌تر بررسی نماییم.

نگاهی اجمالی به شرکت توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا:

شاید باورتان نشود؛ ولی ارزش شرکت کوچک و سهامی عام توسعه سرمایه‌گذاری کشاورزی توسکا (در تمام گزارش به طور خلاصه به‌جای نام کامل شرکت از نام توسکا استفاده می‌گردد) که در سال ۱۳۹۶، تنها ۱.۵ میلیارد تومان بوده، در مرداد سال ۱۴۰۲ به بیش از ۱.۲۶۰ میلیارد تومان هم رسید.

یعنی رشد ارزشی ۸۴۰ برابری در ۶ سال، از شرکتی که در هیچ سالی، نه تنها سودی نداشته بلکه درآمدی هم نداشته است.

باورتان می‌شود؟ ما در بازار پایه فرابورس شرکتی داشتیم با سرمایه ۲ میلیارد تومانی، با ارزش ۱.۵ میلیارد تومانی که در طول ۶ سال، بدون هیچ درآمدی، بدون هیچ سودی و تنها با ۵ کارمند، ارزشش به بیش از ۱.۲۶۰ میلیارد تومان رسیده است؟

اما مقصر کیست؟ چرا کسی توان و سواد اخراج چنین شرکت‌هایی را از بازار سرمایه کشور ندارد؟ اصلاً چه کسانی مجوز درج چنین شرکت‌هایی را در بازار فرابورس کشور داده‌اند؟ 

نمایی از دستاورد‌های مالی شرکت در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱

دستاورد‌های مالی شرکت در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۳۹۸

به بند تکراری و هر ساله حسابرس در صورت‌های مالی این شرکت توجه کنید:

سؤالی را که می‌توان از اساتید، نوابغ و نخبگان علوم مالی کشور شاغل در نهادهای نظارتی پرسید، این است که چرا شرکتی بدون درآمد، بدون پرسنل و بدون هیچ فعالیت تجاری، می‌بایست بیش از ۹ سال سابقه معاملات در بازار فرابورس را داشته باشد؟ آیا کمیته تخصصی درج و یا هیات پذیرش (سابقا) در تمامی سال‌هایی که این شرکت فعالیت داشته و ادوار گذشته تا کنون، هیچ حساسیتی در خصوص ادامه معاملات سهام این شرکت در بازار فرابورس نداشته اند؟

آیا این امکان برای همه افراد که یک‌تکه زمین بایر دارند (البته مالکیت همان هم در هاله‌ای از ابهام است) وجود دارد تا در بازار پایه فرابورس درج شوند و هزاران نوع سفته‌بازی را امتحان نمایند؟

اما بازی از کجا شروع شد:

در زیر یکی از بند‌های بااهمیت صورت‌های مالی حسابرسی شده سال ۱۴۰۱، را ملاحظه می‌نمایید:

چند نکته در بند فوق قابل‌توجه است:

۱- بیش از ۹ سال گذشته و اصلا فعالیت اصلی شرکت آغاز نگردیده است! پس دقیقا شرکت چه فعالیتی داشته؟ پس هیات پذیرش و یا کمیته درج فرابورس در ادوار گذشته تا کنون چه فعالیتی داشتند؟ اگر شرکت هیچ فعالیت و هیچ درآمدی هم نداشته، چرا و چگونه در بازار فرابورس درج و معامله شده است؟ 

۲- هیئت‌مدیره که تخصصشان در زمینه پزشکی و شاید کشاورزی است، چگونه به نتیجه رسیده‌اند که می‌بایست ماهیت شرکت به نهادی مالی تبدیل شود؟ یعنی اعضای هیئت‌مدیره پس از گذشت ۹ سال بیکاری، چگونه به فکر تاسیس نهادی مالی افتاده اند؟ آیا این کار را با مشاوره سهامداران کنونی انجام داده است؟

آیا هر شرکت درج و پذیرش شده‌ای در بازار فرابورس می‌تواند بنا به صلاحدید هیئت‌مدیره شرکت، فعالیت‌های خود را از کشاورزی به ارائه‌دهنده خدمات مالی تغییر دهد؟ به عبارتی ممکن است در سال‌های آتی شاهد تغییر فعالیت‌های بانک سامان به ارائه خدمات کشاورزی و دامپروری در بازار پایه فرابورس هم باشیم؟

۳- جالب اینجاست که دغدغه کنونی هیئت‌مدیره ارتقای بازار شرکت از بازار پایه به بازار فرابورس است. برای ما سؤال است که شما چگونه در این ۹ سال بدون هیچ فعالیتی در بازار پایه زرد فعال بودید آنگاه شما به بازار بالاتر فکر می‌کنید؟

اما پشت پرده ماجرا کیست؟

شرکت توسکا بدون هیچ عملیاتی مفیدی به روند ۹ سال گذشته خود ادامه می‌داد تا فکری به ذهن هیات مدیره این شرکت خطور کرد. تبدیل شرکت توسعه کشاورزی به شرکتی در حوزه سرمایه گذاری و توسعه ابزار‌های مالی.

اما چگونه و با کدام پول؟ با سرمایه ۲ میلیارد تومانی که در طی ۹ سال حتی ۱ میلیون تومان هم اضافه نشده؟

اینجاست که دلیل رشد ۱.۴۰۰ درصدی ارزش شرکت از ۱۰۰ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۱، به ۱۴۰۰ میلیارد تومانی در سال ۱۴۰۲ کلید می‌خورد.

احتمالاً مذاکرات در خصوص خرید سهام این شرکت توسط عده‌ای از خیرین و دوستان آغاز می‌شود و این دوستان تمایل خود را از ورود به شرکت، از طریق افزایش سرمایه با سلب حق‌تقدم را اعلام می‌کنند.

به عبارتی، ابتدا شرکتی کاغذی را وارد بازار پایه فرابورس می‌کنیم و پس از ۹ سال تصمیم می‌گیریم که در شرکت چه فعالیتی انجام دهیم.

بنابراین، آنچه مشهود است، فکر تبدیل شرکت پوسته و کاغذی کشاورزی توسکا به نهادی مالی، تفکر القایی سهام‌دار عمده و کنونی شرکت به نام مجموعه شرکت‌های (تجارت صبا منطقه آزاد انزلی یا همان سهام‌دار عمده حریل، حآفرین و حشکوه) است.

اینکه نقش ارزش‌آفرینان فدک به‌عنوان دوست و همراه همیشگی و مالک بخش عمده سهام شرکت‌های ریل پرداز، ریل آفرین و... در این تصمیمات چقدر پررنگ است را خودتان حدس بزنید؟

حریل، حگردش، حآفرین، حشکوه، گدنا کم بود، وآتوس و وهنر را هم اضافه کنید. اگر دوستان در شرکت ارزش‌آفرینان فدک به این میزان پیشرفت و نفوذ خود در بازار سرمایه ادامه دهند احتمالاً تا سال‌های آینده شاهد خرید نصف نماد‌های بازار توسط این شرکت خواهیم بود.

بگذریم به ما ربطی ندارد.

نکته جالب‌توجه و منحصربه‌فرد در خصوص سبک مدیریت و بنیان‌های تصمیم‌گیرنده در خصوص این شرکت می‌توان به تغییر ۵ باره هیئت مدیره در کمتر از ۱۵ ماه اشاره کرد که در نوع خودش انقلابی در زمینه علوم مدیریتی محسوب می‌گردد:

به عبارتی هر شخص یا شرکتی که تعداد ۱ میلیون سهم از سهام این شرکت را در بازار فرابورس خریداری می‌کرده، به عنوان عضو هیات مدیره معرفی شده است.

تصاحب شرکت "سرمایه‌گذاری کشاورزی آرین توسکا" در افزایش سرمایه با سلب حق‌تقدم توسط فدک و دوستان:

بالاخره پس از کش‌وقوس‌های فراوان و رشد‌های بیش از ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصدی قیمت سهام شرکت (اصلا با کد‌های حقیقی که سهم را در این مدت خریده اند و بعدا هم در بالاتر فروختند کاری نداریم. نوش جانشان)، شرکت‌های توسعه تجارت صبا انزلی، نوین گامان آتی همراه، تدبیر روشن تجارت انزلی، ارزش آفرینان فدک، ریل پرداز نو آفرین، ریل پرواز تندر (شما بخوانید ارزش آفرینان فدک و دوستان)، با تزریق حدود ۱۶۰ میلیارد تومان پول از طریق افزایش سرمایه، صاحب بلامنازعه شرکت سرمایه گذاری توسعه کشاورزی توسکا شدند.

نوبتی هم که باشد نوبت "وهنر" است

خدایی ناکرده تصور نکنید که پول حاصل از افزایش سرمایه توسکا صرف سرمایه‌گذاری در شرکت‌های مختلف، اوراق، استارت‌آپ‌ها و... شده است. تقریباً عین مبلغ ۱۸۰ میلیارد تومان حاصل از افزایش سرمایه صرف خرید ۲۹ درصد از سهام شرکت گروه توسعه هنر و تصاحب آن شده است.

لیست سهام‌داران وهنر تا پایان معاملات روز ۲۱ آذرماه ۱۴۰۲

به عبارتی:

۱۷۷.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ = ۶۰۰ * ۲۹۵.۰۰۰.۰۰۰

یعنی با ۱۸۰ میلیارد تومان حاصل از افزایش سرمایه شرکت توسکا نه تنها مالک این شرکت شدید، بلکه سهامدار عمده گروه توسعه هنر هم شدید.

ممکن است عده‌ای خواننده بدبین بگویند تکلیف ۳۰ میلیارد تومان سود کد‌های حقیقی در نماد وهنر چه می‌شود؟

ان‌شاءالله که کد‌های حقیقی منتفع از معاملات نماد "وهنر" ربطی به این دوستان ندارند؛ اما اگر با فرض محال این‌طور باشد و آن ۳۰ میلیارد تومان سود هم به‌عنوان برگشت از سرمایه‌گذاری در نظر بگیریم، دوستان هنرمند ما موفق شده‌اند با کمتر از ۱۳۰ میلیارد تومان، دو شرکت بازار پایه فرابورس را تصاحب نمایند.

سخن آخر هم نداریم، برداشت آزاد

بورس‌نیوز، رسانه تخصصی بازارسرمایه در راستای شفافیت هرچه بیشتر و روشن‌شدن مسیر سرمایه‌گذاری سهامداران، آمادگی درج پاسخ افراد و نهادهای ذکر شده در مطلب را دارد.